έξαμμα

ἔξαμμα, το (Α) [εξάπτω]

το σημείο από όπου κάποιος άπτεται, πιάνει κάτι, η λαβή

2. μτφ. στήριγμα, πάτημα

3. η ενέργεια τού εξάπτω*, ανάβω, το άναμμα («ἔξαμμα πυρός»).